سود پرک

تأثیر نسبت پراکسید هیدروژن و هیدروکسید سدیم در جوهرزدایی مخلوط کاغذهای بازیافتی
فرایند جوهرزدایی کاغذ باطله به روش شناورسازی یک فناوری غالب جهانی برای حذف جوهر از کاغذ باطله و استفاده مجدد از الیاف است. در این مطالعه جوهرزدایی از مخلوطی از کاغذ باطله مکانیکی و شیمیایی (Mixed Office Waste) ، کاغذ روزنامه چاپ رنگی (Old Newsprint) وکاغذ مجله باطله (Old Magazine) به نسبت 30:30:40 درصد وزنی، به روش شناورسازی انجام شد. عوامل متغیر شامل مصرف پراکسید هیدروژن (H2O2) و هیدروکسید سدیم (NaOH) به ترتیب در پنج و دو سطح انتخاب شده و هدف، یافتن بهترین کارآیی نسبت این دو ماده در مرحله جوهرزدایی بود. به منظور بررسی و مقایسه خمیر کاغذهای جوهرزدایی شده، روشنی، زردی و تعداد لکه کاغذهای دست ساز اندازه‌گیری گردید. سپس، رتبه بندی تیمارها از طریق ارزش‌گذاری ویژگی‌های اندازه‌گیری شده انجام شد. نتایج نشان دادند که افزایش پراکسید هیدروژن تا حدی باعث افزایش روشنی می‌شود اما پس از آن افزایش این ماده نه تنها باعث افزایش روشنی نمی‌شود، بلکه کاهش آن را نیز در پی دارد. به نظر می‌رسد که‌این پدیده به واسطه اثر منفی استفاده بیشتر از هیدروکسید سدیم و محدودیت واکنش پراکسید هیدروژن روی ساختار لیگنین باشد. استفاده از نسبت مناسب پراکسیدهیدروژن به هیدروکسیدسدیم تأثیر قابل ملاحظه‌ای در کارایی عملیات جوهرزدایی دارد به نحوی که با استفاده از قلیای کمتر می‌توان کارآیی بیشتری را به‌دست آورد. این تحقیق نشان داد که افزایش میزان مواد شیمیایی مورد استفاده الزامأ باعث افزایش کارآیی عملیات جوهرزدایی نمی‌گردد، بلکه انتخاب نسبت مناسب مواد شیمیایی تأثیر زیادتری دارد.